Devil on the Cross: Ngugi wa Thiong’o

ఈ విషయం గురించి వలస పాలనకు లోనైన ప్రతి ఒక్కరం ఆలోచించాలి. ఇక్కడ ఒక విషయం గమనించాలి .. wisdom and knowledge of our fathers అంటే ఇదేదో ఉపనిషత్తులు గీత వంటి వాటి గురించి మాత్రమే అన్న భ్రమలో ఉండకూడదు మనం. అంతరించి పోతున్న మన భాషలూ, మన కళలూ, మన కుల పురాణాలూ, మన జీవన విధానాలూ, మన నమ్మకాలూ ఆచారాలూ  వగైరాలు అన్నిటి గురించీ ఆలోచించాలి. ఇవి సహజ సిద్ధమైన మరణాలా లేక బలవన్మరణాలా లేక ఊచకోతలా అని. వీటిలో ఏదో ఒక “మన” తో మనలో ప్రతి ఒక్కరూ ఏదో విధంగా associate అయ్యే ఉంటాం అని నా భావన. ఉదా : నాకు rituals నచ్చవు అనుకున్న వాడు కూడా తెలుగు దగ్గరకి వచ్చేసరికి “నా” భాష అని అనుకోవచ్చు. లేదా భాషా ఆచారమూ పట్టని వాడు కూడా కర్ణాటక సంగీతము ఫాన్ అయ్యి ఉండచ్చును. అలా కాకుండా నేను పూర్తిగా విజాతీయం ఐపోయాను అని అనుకునే వారికి బహుశా ఈ గోలా ఈ ఘోషా అర్థం కాకపోవచ్చును.

ఇక ఈ వాదన క్రమంలోనే ఒక చోట ఒక పాత్ర literature గురించి కొన్ని మాటలు అంటుంది. మంచి మాటలు. ఆలోచింపజేసే మాటలు.

Did they ever teach you that literature is a nation’s treasure? Literature is the honey of a nation’s soul, preserved for her children to taste forever, a little at a time! A nation that has cast away its literature is a nation that has sold its soul and has been left a mere shell.

ప్రతి ఒక్కరూ ఆలోచించుకోవాల్సిన విషయం ఇది. నాకు సంబంధించినంత వరకు తెలుగు సాహిత్యం విషయంలో ఇంకా తీవ్రంగా మనం (అంటే తెలుగు జాతి) ఆలోచించుకోవాల్సిన విషయం ఇది.

ఇక నెక్స్టు మొదలవుతుంది నవల ప్రధాన కథ. “ఆధునిక కాలపు దొంగతనం దోపిడీలలో నిష్ణాతులు అయిన ఏడుగురిని ఎంపిక చేసే పోటి” గురించి ఈ నవల. ఇది క్యాపిటలిస్టులకి ఒక Satiric reference అనుకోవచ్చు. అయితే ఇది స్టేట్ totalitarianism గురించి తెల్సిన పాఠకులు industrialisation కి రెఫెరెన్సు గా అనుకోని కూడా చదువు కోవచ్చునేమో అని అనిపించింది నాకు. బలవంతంగా దోచేవాడు ప్రభువు అయితేనేమి పారిశ్రామిక వేత్త అయితే నేమి. దోపిడీ దోపిడీ ఏ కదా అని నా ఫీలింగు.

పోటి గురించి పరిచయం చేస్తూ ఒక పాత్ర ఇలా అంటుంది!-
“ఈ సోషలిస్టులు చెప్పేది మీరు నమ్మకండి. దొంగతనం దోపిడీ ప్రపంచ ప్రగతికి మూలం. అమెరికా, ఇంగ్లండు, ఫ్రాన్సు, జర్మనీ ఈ దేశాలన్నీ ఈ దొంగతనం దోపిడీ లేకుండా ఎక్కడ ఉండేవో? కాబట్టి మన దేశపు పగ్గాలు ఈ దోపిడిలో ఆరి తేరిన వాళ్ళకి అప్పజెప్పాలి. అదే మన ప్రగతికి సోపానం”-అని.

ఇక పొటీ వివరాలు తెలుపుతూ ఇలా కొన్ని మాటలు.. “ప్రతి పోటీదారూ తాను దొంగ తనం దోపిడీ ఎలా మొదలు పెట్టింది, ఎక్కడ చేసింది చెప్పి, foreign దోపిడీ దార్లతో కలిసి ఇంకా దోపిడీ ఎలా చేయవచ్చునో ఒక vision ప్రకటించాలి” అనమాట! ఈ పోటీకి  International Organisation of Theives and Robbers (IOTR) అని ఒక సంస్థ నుంచి foriegn delegates వస్తారట. వాళ్ళ ఉపన్యాసం లో నుంచి కొన్ని వాక్యాలు.

“We have come from many countries, far and wide: from the USA, England, Germany, France, the Scandinavian countries – Sweden, Norway and Denmark – Italy and Japan . Now let us pause and ponder about that. Different countries, different tongues, different skin colours, different religions – but one organization with one aim and one faith: theft”

“I think there is no one who does not know that theft and robbery are the cornerstones of America and Western civilization. Money is the heart that beats to keep the western world on the move. If you people want to build a great civilization like ours, then kneel down before the god of money. Ignore the beautiful faces of your children, of your parents, of your brothers and sisters. Look only on the splendid face of money and you’ll never, never go wrong. It’s far better to drink the blood of your people and to eat their flesh than to retreat a step”

“Why do I tell you all this? Because of our own experience. That is exactly what we have done in America and in Western Europe. When the Red Indians tried to protect their wealth and their property from us, we wiped them out with the sword of fire and with the gun, and we spared only a few, whom we later forced into reservations as a reminder of our history. Even before we had finished with them, we had turned to your own Africa, and we carried away a few million slaves. It is the blood of your people that raised Europe and America to where we now are. Why should I hide that fact from you, seeing that you are now our friends? Today we, the thieves and robbers from America, Western Europe and Japan, are able to roam the whole Earth, grabbing everything – though, of course, we do leave a few fragments for our friends.”

కటువైన పదాలతో అల్లిన స్పీచ్ ఇది. కొన్ని చేదు నిజాలు ఉన్నాయి. కొన్ని generalisations కూడా ఉన్నాయి. అయినప్పటికినీ సాధారణంగా అమెరికా వెనుక ఉన్న చరిత్రను పట్టించుకోవల్సినంతగా పట్టించుకోము మనం. దాని వర్తమానాన్ని మాత్రం అవసరానికంటే ఎక్కువగా idolise చేస్తాము. దీనికి సమాధానాలు బహుశ రాణి శివశంకరశర్మ గారు ఇదే పేరుతో రాసిన వ్యాసంలో ఉన్నాయి కాబోలు. అయితే ఆ మాటలు ఇంకా కటువుగా అనిపించచ్చు సాధారణ పాఠకుడికి! వ్హాట్ నాన్సెన్స్ .. వాట్ డస్ హి నో అబౌట్ అమెరికా అని కూడా అనిపించచ్చు.

ఇక ఆ ఫారిన్ డెలిగేషన్ తాలూకా పెద్దల బాడ్జీలు ఇలా ఉన్నాయి అట. capitalism, cultural imperialism విషయాల్లో రచయిత ఆక్రోశం ప్రస్ఫుటంగా కనపడుతుంది ఇక్కడ. అయితే పైన చెప్పినట్టుగా మనకి USSR అనే ఒక కథ కూడా తెలుసును కనుక centralised state totalitarianism i.e., కేంద్రీకృత ప్రభుత్వ పెద్దల నియంతృత్వ వ్యవస్థ ఎలా ఉంటుందో కూడా మనకి తెలుసును. అదేమీ ఈ లోపాలకి అతీతం ఏమీ కాదు! కాబట్టి అది కూడా దృష్టిలో ఉంచుకొని చదవచ్చును మనం. బాడ్జీల విషయంకి తిరిగి వస్తే అవి ఇలా ఉంటాయి అంట:

“World banks; World Commercial Banks; World’s Exploitation Banks; Money-Swallowing Insurance Schemes; Industrial Gobblers of Raw Materials: Cheap Manufactures for Export Abroad; Traders in Human Skins; Loans for a Profit: Aid with Iron Strings: Arms for Murder ; Motor- Vehicle Assembly Plants for Vanity Fair at Home & Bigger Profits Abroad; All Products Fair and Lovely to Keep Fools in the Dependent Chains of Slavery; Slave for Comfort, Deal with Me”

ఇక పొటీ మొదలయ్యాక మొదటి పొటీదారు తాను పల్లెటూరిలో కోళ్ళను దొంగిలించిన విధానం చెప్పుకొస్తాడు. అంతటితో ఈ పోటీ ఈ చిన్న చిన్న చిల్లర దొంగల కోసం కాదని, ఇది అంతర్జాతీయ ఘరానా దొంగల కొసమనీ, ఆకలి వల్ల తిండి దొరకక దొంగతనం చేసే వారి కోసం కాదనీ కడుపు నిండినా కూడా తెగ బలిసినాకూడా దోపిడీ చేసే దొంగతనాలు చేసే కోసమనీ అంటారు నిర్వాహకులు. అటు తర్వాత రెండవ పోటీదారు మట్టినీ గాలినీ అమ్మకం చేయటానికి కొన్ని గొప్ప ఆలోచనలతో ముందుకి వస్తాడు. ఇతర దేశాల నుంచి గాలిని దిగుమతి చేసుకొని ఆ గాలిని చిన్న చిన్న డబ్బాలలో బంధించి ప్రజలకి ప్రీమియం ధరకి అమ్మాలి అని ఒక ప్రతిపాదన తో వస్తాడు ఇతను. మన ఊరి గాలినే ప్యాకేజింగ్ కోసం వేరే దేశానికి పంపించి దాని పైన “Made in USA” “Made in Western Europe” “This Air is Made Abroad” ఇలా లేబుల్ వేసి అమ్మచ్చును కదా అని కూడా అంటాడు.

మరొక చోట ఒక పాత్ర ఈ మాట అంటుంది :

“I believe in the god of modern theft and in the lord of modern robbery. I say this because my education has shown me that all nations and countries that have made progress and have contributed to modern civilization have passed through the stage of exploitation. Among such nations, power has been taken away from the workers and peasants and given to the heroes of theft and robbery – in English, we might say ; to those who have capitalist business know-how”

ఈ మాట అన్నాక ఈ పోటీదారు స్వదేశీ దోపిడీ లో తప్పు లేదు కాని మనం విదేశీయులతో మాత్రం చేతులు కలపరాదు అని అంటాడు. ఏం దోపిడీ పాశ్చాత్యుల సొత్తా? మనకి దోపిడీ రాదా. మన దేశానికీ ఏం తక్కువ? మనకి దొంగలు లేకనా దోపిడీ రాకనా? అని సాగిపోతుంది ఇతని ప్రసంగం. ఇక్కడ కూడా రచయిత చాలా harsh భాష వాడతాడు. ఉదాహరణకి:

“‘With all my heart I shouted at the foreigners: Now we shall see who is who, you fucking bastards! I’ll show you that even here we have men who have been initiated into the modern art of stealing and robbing the workers!You foreigners will have to go back home and rape your own mothers, and leave me to toy with my mother’s thighs!”

చాలా కటువైన బరువైన పదాలు. ఒక స్థాయి ఆవేశం ఉంటే తప్పితే ఇటువంటి పదాలు వాడడు నాకు తెలిసి ఏ రచయిత కూడానూ. ఇది దిగజారుడు సాహిత్యం అని అనలేము అని నా భావన. స్వదేశీ క్యాపిటలిస్టుని ఇలా వర్ణిస్తున్నాడు అంటే రచయిత పడిన వేదనని మనం అర్థం చేసుకోవచ్చు. ఈ పోటీదారు చివరికి “Every robber should go home and rob his own mother” అని ప్రకటిస్తాడు. అదే నిజమైన సమానత్వం సిసలైన డెమోక్రసీ అని నినదిస్తాడు. ఎలాగయితేనేం దోపిడీ నుంచి విముక్తి అయితే లేనట్టే అని నిట్టూరుస్తాడు సగటు పాఠకుడు.