పుస్తకాభిమానం

రాసిపంపినవారు: లలిత

పుస్తకం వారు చూడండి ఎలా చదువరులను ఊరిస్తారో, మేము ఈ పుస్తకం చదివేశాం, ఆ పుస్తకం చదివేస్తున్నాం అని. చదివి ఊరుకోకుండా సమీక్షలు రాస్తుంటారు. “చదవండి మరి,” అని ఉసి కొల్పుతుంటారు. చదవక పోతే జ్వరమొస్తుందని కూడా భయమేస్తోందీ మధ్య, మాలతి గారిని చూసి.

ఇలా “చదవండి చదవండ”ని హోరెత్తిస్తుంటే, తెలుగు సాహితీ ప్రియులకి సుష్టుగా విందులేర్పాట్లు చేస్తుంటే, “పెద్దలకి మాత్రమేనా?” అని అడగటమే తరువాయి, “పిల్లల కోసమూ వస్తున్నాయి తీపి మిఠాయిలు,” అని వెంటనే బాలల సాహిత్యోత్సాహికులను ప్రోగు చేసి “ఫోకస్” ప్రకటించేశారు.
పిల్లలకు పుస్తకాలను పరిచయం చెయ్యడం గురించి చంద్రలత గారు చెప్పారు. పుస్తకాలకు పిల్లలను పరిచయం చెయ్యడం గురించి బుడుగోయ్ గారు చెప్పారు.  ఇలా తమ తమ బ్లాగుల్లో ఎందరో చెప్పి ఉంటే అవి ఎందరో చూడలేకపోయి ఉండవచ్చు.
నాకనుభవమైన మంచి విషయాలలో ఆంగ్లంలో ఉన్న బాలల సాహిత్య సంపద ఒకటి. అవును, అది అనుభవమే. ఆ పుస్తకాలు మనమూ పిల్లల్లా చదవడమూ, మళ్ళీ మళ్ళీ బొమ్మలు చూస్తూ పేజీలు తిరగెయ్యడమూ, పిల్లలు ఆ పుస్తకాలను ముచ్చటగా చదవడమూ, అడిగి చదివించుకోవడమూ, ఆ పాత్రలను గురించి ముచ్చటించుకోవడమూ, వాటిని అనుకరించడమూ, ఆట పట్టించడమూ అన్నీ, ఇంకా ఎన్నో, అనుభవైకవేద్యం.
తెలుగు దేశంలో ఉంటూ, తెలుగు కొన్నేళ్ళు  మొదటి భాషగా నేర్చుకుంటూ, తెలుగు మాధ్యమంలో చదివే తోబుట్టువులతో పెరుగుతూ ఉన్నా కూడా, నాకు తెలుగులో అటువంటి బాలల సాహిత్యం పరిచయం కాలేదు. చందమామ, బాలమిత్ర, బొమ్మరిల్లు, బాలజ్యోతి దాటి నాకు ఎక్కువ తెలియదు. ఇక్కడ ఒక మాట చెప్పుకోవాలి. పిల్లల పత్రికల విషయంలో మాత్రం, తెలుగు, ఆంగ్లంలో అప్పట్లో వచ్చిన Champak, Tinkle వంటి వాటితో కలుపుకుని నాకు మన పిల్లల పత్రికలే బహు బాగా నచ్చాయి, ఈ నాటికి కూడా. National Geographic వారివి బావుంటాయి. కాని అవి ఒకే విషయం పై ఉంటాయి. ఈ విషయంలో కూడా ఇంకా ఎవరైనా అభిప్రాయాలు పంచుకుంటే బావుంటుంది.

ఇక పేరుకి కామిక్స్ ఐనా, అమర చిత్ర కథ వారివి పాఠ్యపుస్తకాలే అనొచ్చు, చరిత్రనూ, ప్రముఖుల జీవిత చరిత్రలనూ, పురాణేతిహాసాలనూ పరిచయం చెయ్యడంలో. తెలుగులో కూడా వచ్చేవేమో కాని, ఆంగ్లంలోనే ఎక్కువ బావుంటాయి. తెలుగులో మన పౌరాణిక సినిమాలు, చందమామ ఉన్నాయనుకోండి. ఆంగ్లంలో, ఆదివారం పిల్లల సెక్షను (Dennis the menace,….) మొదలుకుని, Phantom, Mandrake,…..TinTin, ఇంకా పెద్దయ్యాకనుకోండి, Asterix కామిక్కులు బాగా గుర్తున్నాయి.

జ్ఞాపకాలు తవ్వితే ఇంకా గుర్తుకు వస్తాయేమో, కానీ స్పష్టంగా తెలియచెప్పడానికి చాలా సమయం కావల్సి వస్తుంది. ఐనా, ఇంకా బాగా పరిచయం చెయ్యగల వారు చాలామందే ఉన్నారని నా నమ్మకం. వారు పుస్తకం వారి పిలుపునందుకుని ముందుకు వస్తారని నా ఆశ. అదీ కాక, నా ఉద్దేశ్యం కూడా వేరే. అది, తెలుగులో పిల్లల కోసం ఇప్పుడు ఎటువంటి పుస్తకాలు ఉన్నాయి, ఎలాంటివి ఉంటే బాగుండును, అని.

పంచతంత్రం కథలు, హరివిల్లు, పిల్లల కోసం తెలుగులో నేను ఇంతవరకూ చూసిన వాటిల్లో నాకు చాలా నచ్చినవి. ఇవి నాకు నచ్చడానికి ముఖ్య కారణం వాటిలోని భాష. కష్టపడిపేర్చినట్లు కాకుండా సులభంగా చదువుతుంటే అలా దొర్లిపోయేలా ఉంటుంది. మాట్లాడుకోగల భాషే, కానీ పొందికగా ఉంటుంది. చదవడానికి బావుండే భాషే,కానీ కష్టంగా ఉండదు. పంచతంత్రం కథలు ఎలాగూ పిల్లలను ఆకర్షిస్తాయి. హరివిల్లులో పాటలు మనలనీ పిల్లలని చేస్తాయి. హరివిల్లులోనైతే రచయిత ఊహలూ, బాపు గారి బొమ్మలూ ఇంకొన్ని కారణాలు. పంచతంత్రం కథలో బొమ్మలు కూడా బావున్నాయి, రంగులు లేకపోయినా. బాలానందం పాటలు, నాటికల పుస్తకాలు కొన్నాను. అప్పట్లో ఆ కార్యక్రమాలను follow అవుతూ వినడానికీ, ఇప్పుడు చదవడానికీ చాలా తేడా ఉంది. అందులో “నాన్నా పులి” గేయ కథ చాలా బావుంది. నాకెందుకో ఆంగ్ల కథల తెలుగు అనువాదాలు అంతగా నచ్చలేదు. తెలుగు పుస్తకాలకు దగ్గరగా ఉన్న వారు, పిల్లల  అభిరుచిని ఎరిగిన వారు, తెలుగు పుస్తకాలను వారికి బాగా పరిచయం చేసే వారూ, ఇంకా వివరంగా బోలెడు పుస్తకాలను గురించి వ్రాయగలరని ఆశిస్తున్నాను.

పట్టు పువ్వులు పిల్లల ఊహలు, అనుభవాలూ, ఆలోచనల సమాహారం. అంతే అయినా ప్రత్యేకమే. కాని, ఈ పిల్లలు బడికి రాగలగడమే వారికి ఒక గొప్ప అవకాశం. నా చేతికి ఈ పుస్తకం అందే నాటికే బడిని వదిలెయ్యాల్సి వచ్చిన వాళ్ళెందరో. వారందరికీ అవకాశం కల్పించి, ప్రోత్సహించి, వారి భావాలని అక్షరాలలో పెట్టించి అందించారు చంద్రలత గారు. ఆమే పరిచయం చేసిన “Going to School in India” పుస్తకం చదువుతుంటే నాకు “పట్టుపువ్వులు” కూడా ఆకర్షణీయంగా, రంగుల బొమ్మలతో తిరిగి ముద్రిస్తే బావుంటుంది కదా అనిపించింది. పిల్లలకు దగ్గరౌతుందని. ఇంతవరకూ మా పిల్లల చేత ఒక్కటి మాత్రం పరిచయం చేయించగలిగాను తెలుగు4కిడ్స్ లో. (ఇదే పేజీలో హరివిల్లు పాటలు కూడా కొన్ని చూడగలరు.) ప్రైవేటు పాఠశాలలలో ఐనా ఎన్ని బడులలో గ్రంథాలయాలు ఉంటున్నాయో తెలియదు. ఉన్న వాటన్నింటిలోనూ ఇటువంటి పుస్తకాలు ఉండాలి. వాటిని పిల్లలకు పరిచయం చెయ్యాలి.

ఇక్కడ బడులలో library time ను చాలా బాగా వినియోగిస్తారు. పిల్లలకు మంచి మంచి కథలు చదివి వినిపిస్తారు. ఒకటో తరగతిలోనే Dewey Decimal Classification పరిచయం చేస్తారు, పిల్లలు అర్థం చేసుకుంటారు కూడా. వివిధ పండగలూ, ముఖ్య సంఘటనలను గుర్తు చేసుకునే రోజుల్లో వాటికి సంబంధించిన పుస్తకాలను ప్రత్యేకంగా బయటకు తీసి పెడతారు. ఒక్కో president గురించి, వీలైనంత వరకు ఒక్కో దేశం గురించి, ఒక్కో సంస్కృతి గురించి కనీసం ఒకటైనా పుస్తకం ఉంటుంది. పిల్లలు వయసు / పఠనా శక్తిని బట్టి ఎక్కువ బొమ్మలు, కొన్నే పదాలున్న పుస్తకాలు (picture books) నుంచి  ఎదుగుతూ చిన్ని chapter books నుంచి మెల్లగా పిల్లల నవలలూ, రక రకాల series పరిచయం చేస్తారు. రెండో తరగతిలోనే genre పరిచయం చేస్తారు.  నిఘంటువులు కూడా పిల్లల వయసు, తరగతికి తగ్గట్టు వివిధ levels లో ప్రచురిస్తారు. పిల్లల కోసం వివిధ రంగాలలోప్రముఖుల (art నుండీ astronomy వరకూ) గురించి రాసిన పుస్తకాలు కూడా  సులభంగా ఆకర్షణీయంగా అందుబాటులో ఉంటాయి. పిల్లలకు ఆసక్తి ఉన్న విషయమేదైనా, కథలైనా, facts ఐనా, ఆటలైనా, art ఐనా, religion ఐనా,  ఇంకేదైనా, తప్పనిసరిగా వారి ఆసక్తికి తగ్గ పుస్తకాలు వారి వయసుకి తగినవి దొరుకుతాయి. ఇవన్నీ చూస్తూ నాకు మనం మన పిల్లలకి, మన రాష్ట్రంలో, తెలుగును, రాష్ట్ర, దేశ, చరిత్రను, ఇతర విషయాలను, ఏ పద్ధతిలో పరిచయం చేస్తున్నాము అని కుతూహలం కలిగింది. అది ఈ నెల “ఫోకస్” వల్ల తీరగలదని అనిపిస్తోంది.

అందరూ పంచుకునే ఆసక్తికరమైన విషయాల కోసం ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తున్నాను.