ఫోకస్ తెలుగు కథ అన్నప్పుడే అనుకున్నాను – దీనికి రాసేటన్ని తెలుగు కథలు నేను చదివుండను, లైట్ తీస్కుందాం అని. నేను అనుకున్నట్లే, నచ్చిన కథేమిటి? అని ఆలోచించిన ప్రతిసారీ నాకు…

నచ్చిన వాటిని సొంతం చేసుకొని జాగ్రత్తగా మన దగ్గరే అంటిపెట్టుకోవాలి. మనకెప్పుడు కావాలంటే అప్పుడే “నీవేనా నను తలచినది” అంటూ మనతో పాటు ఉండేంత దగ్గరగా ఉండాలి. మనసుపారేసుకున్నవి మన మనసు…

‘కంప్యూటర్‌లో జాతకాలు చూసి పెళ్లి చేస్తే, కమాండిస్తేగానీ కదల్లేని కొడుకు పుట్టేట్ట’ అంటూ మా అధ్యాపకులు ఒకాయన చమత్కరించేవారు. ఇప్పుడు కంప్యూటర్లూ, జాతకాలు, చాటింగులు పెళ్లిళ్లని కుదురుస్తున్నాయి, అవే బంధాల్ని శాసిస్తున్నాయి…

రాసి పంపిన వారు: అఫ్సర్ (కూర్మనాథ్ గారి ‘పూల గుర్తులు ‘ – గురించి) జ్ఞాపకాలు వేధిస్తాయే గాని ఆప్యాయంగా పలకరించవు – – అని ఎప్పుడో రాసుకున్న వాక్యాన్ని మళ్ళీ…

కథలంటే ‘కాంతా సమ్మితాలు’. ఇంటావిడ సరైన సమయం, అయ్యగారి ‘మూడూ’ కనిపెట్టి, ప్రేమగా టిఫిన్ చేసిపెట్టి, మంచి కాఫీ ఇచ్చి, కిక్కెక్కేలా కబుర్లు చెప్పి – అప్పుడు టెండరు పెడుతుందే, అలా ఉండాలి కథంటే. తొందరపడి ముందే మేటరు లీకైతే అంతే సంగతులు…