ఆదివారం@అబిడ్స్ – నా అనుభవం

ఏప్రిల్ నెలలో ఓ ఆదివారం, మిట్టమధ్యాహ్నం. అబిడ్స్ సండే మార్కెట్లో ఇంటర్వ్యూలు చేయాలన్నది మా ఆలోచన. నాకా ఇదే మొదటిసారి ఇలా ఇంకోర్ని ఇంటర్వ్యూ చేయడం. ఎలా చేయాలో తెలీదు (అంటే, ఇప్పటికీ తెలీదనుకోండి, కానీ, అప్పటి మీద బెరుకు తగ్గింది). పైగా, హిందీలో! మనదా అంతంతమాత్రం హిందీ! 🙂 సరే, వెళ్ళిన నలుగురం తలో దిక్కూ వెళ్ళాము. ఈ వ్యాసం నా దిక్కులో తగిలిన మనుషులతో నేను నడిపిన సంభాషణల సంకలనం.

మొదటగా తారసపడ్డ వ్యక్తి యూనిస్. ఈ కొట్టులో ప్రధానంగా నాకు పక్కా ఆంగ్ల సాహిత్యం విద్యార్థులు చదివే తరహా పుస్తకాలు కనిపించాయి. అన్నీ పాతవే. మా సంభాషణ ఇలా సాగింది.

నేను: తెలుగు మాలూం హై ఆప్కో?
అతను: నై. హిందీ.
నేను: (మనసులో: ఖర్మ! మన హిందీ ఇతనికి అర్థం కావొద్దూ?.. పైకి మాత్రం) హిందీ…ఓకే.
– అనేసి, ఎందుకొచ్చానో పరిచయం చేసుకుని మొదలుపెట్టాను. సంభాషణ హిందీదే అయినా, సారాంశం తెలుగులో

ప్ర: మీరు ఈ వ్యాపారంలో ఎన్నాళ్ళుగా ఉన్నారు?
జ: దాదాపు 25 ఏళ్ళుగా ఉన్నాను. మా నాన్న నుండీ చిన్నపిల్లవాడిగా ఇక్కడికి వచ్చేవాడిని. ఇప్పుడు నేనే చూసుకుంటున్నాను.

ప్ర: వారాంతాల్లో సరె, మిగితా రోజుల్లో ఏం చేస్తూ ఉంటారు?
జ: మిగితా రోజుల్లో వేరే పనులు ఉంటాయి.

ప్ర: ఇక్కడ పుస్తకాల ధరలు ఎలా ఉంటాయి?
జ: 135/- అని మొదలుపెట్టి 75/- దాకా బేరాలౌతాయి. ఒక్కోసారి 40/- అంతకంటే తక్కువకు కూడా అడుగుతారు జనాలు!

ప్ర: ఎక్కువగా మీ కొట్టుకు ఎలాంటివారు వస్తారు
జ: కాలేజీ విద్యార్థులు – ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ చదివేవాళ్ళు వస్తారు.

ప్ర: ఎలాంటి పుస్తకాలకి మీ వద్ద అమ్మకాలు ఎక్కువ?
జ: షేక్స్పియర్. (తడుముకోకుండా)

ప్ర: లాభాలొస్తాయా?
జ: మంచి బేరాలొస్తే, కొంత డబ్బులు మిగుల్తాయి.

ప్ర: మీరు ఎలా ఎంపిక చేస్తారు ఏ పుస్తకాలు పెట్టాలో?
జ: మా నాన్న సాయం తీస్కుంటాను. అలాగే, నా అనుభవం కూడా ఉపయోగిస్తాను.

ప్ర: ఎక్కడ్నుంచి వస్తాయి ఈ పుస్తకాలన్నీ?
జ: మేము ఇక్కడే అబిడ్స్ నుండే తెచ్చుకుంటాము.

ప్ర: కొత్త పుస్తకాలు ఏవన్నా అడిగితే తెప్పించగలరా?
జ:  నా దగ్గర కొత్త పుస్తకాలు ఉండవు…
********************************************************************************************
రెండో వ్యక్తి: ముస్తాక్. ఇతని వద్ద పిల్లల బొమ్మల పుస్తకాలు, నవలలు ఎక్కువగా కనిపించాయి.

ప్ర: ఎన్నాళ్ళుగా ఉన్నారు ఈ వ్యాపారంలో?
జ: నా చిన్నప్పట్నుంచి ఉన్నాను. దాదాపు 20 ఏళ్ళ అనుభవం ఉంది.

ప్ర: ఇరవై ఏళ్ళలో పుస్తకాల కొనుగోలు ట్రెండ్ ఎలా ఉంది?
జ: ఒకప్పటితో పోలిస్తే అమ్మకాలు బాగా తగ్గాయి. ఇప్పుడు జనానికి కాలక్షేపానికి వ్యాపకాలు చాలా ఉన్నాయి కదా – టీవీలు, వీడియో గేంలు వగైరా…పుస్తకాలు ఎవరు చదువుతారు?

ప్ర: అయితే, మీకు పాత రోజులే నచ్చాయా?
జ: అవును.

ప్ర: అన్నట్లు, ఈ పుస్తకానికి ఇంత ధర అని ఎలా నిర్ణయిస్తారు?
జ: అనుభవం పెరిగే కొద్దీ అదంతా తెలుస్తూ ఉంటుంది.

ప్ర: మీవద్దకు వచ్చే కొనుగోలుదారులు సాధారణంగా ఏ కోవకు చెందిన వారు?
జ: మా వద్దకు పిల్లలు, పెద్దలు, విద్యార్థులు – అన్ని రకాల వారూ వస్తారు. చూస్తూనే ఉన్నారు కదా, అన్ని రకాల పుస్తకాలు ఉంటాయి మా వద్ద.
(నిజమే, స్టాల్ చిన్నది కానీ, ప్రతి కేటగిరీ పుస్తకాలు ఒకటో అరో, ఉన్నట్లే అనిపించాయి)

ప్ర: మీకు ఈ పుస్తకాలు ఎక్కడ్నుంచి వస్తాయి?
జ: ముంబై మరియు ఇతర ప్రంతాల నుండి.

ప్ర: ఇక్కడ, మరి, ఇలా ఫుట్‌పాత్ పై షాపు పెడుతూ ఉంటే సమస్యలేమీ రాలేదా పోలీసుల నుంచి?
జ: లేదు (పరమ ముక్తసరిగా)
**********************************************************************************************
వీళ్ళిద్దరితోనూ మాట్లాడాక ఎవరినన్నా కస్టమర్ ని పలకరించి నేను సుఖమర్ ను అవుదాం అనుకున్నా (“సుఖమర్” పద ప్రయోగం బృందావనం సినిమాలో విన్నాను). ఇంటీరియర్ డిజైన్ మేగజీన్లు బేరమాడుతూ ఒకాయన కనిపిస్తే ఆయన్ని పలకరించాను. పుస్తకం గురించి పరిచయం అయ్యాక:

ప్ర: మీ పేరు?
జ: రాజ్ కుమార్.

ప్ర: ఎన్నాళ్ళుగా వస్తున్నారు ఇక్కడికి?
జ: దాదాపు పదేళ్ళుగా వస్తున్నాను. నెలకోసారి అలా వచ్చి, సాధారణంగా పాత పత్రికల్నీ కొంటూ ఉంటాను.

ప్ర: ఎలాంటి పత్రికల్ని?
జ: ప్రస్తుతం ఇల్లు కట్టే ప్రయత్నంలో ఉన్నాను. అందుకని ఇంటీరియర్ డిజైన్ పత్రికలను చూస్తున్నాను. ఇలాగే, ఎప్పుడేరకం పత్రికలు కొనాలనిపిస్తే అవి.

ప్ర: ఇక్కడికే ఎందుకొస్తారు? వేరే చోట్లకి వెళ్ళరా?
జ: నిజం చెప్పాలంటే, పెద్ద పెద్ద దుకాణాల్లో పుస్తకాల ధరలు ఎక్కువగా ఉంటాయి. అందుకని నేను వెళ్ళను.

ప్ర: మీతో పాటు మీ పిల్లలు కూడా వస్తారా?
జ: లేదు, వాళ్ళ అభిరుచులు వేరు.
*********************************************************************************************************
ఆ తరువాత అటుగా పోతూ ఉంటే, ఓ కుటుంబం కనిపించింది. అమ్మా, నాన్నా, ఇద్దరు పిల్లలూ – అంతా యమ ఆసక్తిగా పుస్తకాలు కొంటున్నారు. భలే ముచ్చటేసింది నిజానికి. సరే, వీళ్ళతో మాట్లాడదాం అని వెళ్తే, మాకు టైం లేదు పొమ్మని పంపేసారు. నిరాశతో సరేనన్నానా… వెళ్తూ వెళ్తూ నన్ను అనుమానంతో చూస్తూ వెళ్ళారు!!! – సరేలే, ఇలాంటివి ఎన్ని చూడాలో అనుకుని.. జయమ్ము నిశ్చయమ్మురా… అనుకుంటూ ముందుకెళ్ళిపోయా 😉

ఈ అనుభవాలు ముగిసాక నాకు అర్థమైంది ఏమిటీ అంటే, ఇక్కడో గోల్డ్ మైన్ ఉందీ అని. 🙂 ఇక్కడి పుస్తకాల విక్రేతలనూ, వచ్చే కస్టమర్లనూ పట్టుకుని, ఓపిగ్గా (అదే లెండి, వారి ఓపిక నశించేవరకూ) సంభాషిస్తే, పుస్తకాలకి సంబందించిన ఏ విషయం గురించైనా చాలా వివరాలు, భిన్న దృక్పథాలు తెలుసుకోవచ్చు అని.