2011లో నా పుస్తకాలు: ఓ సింహావలోకనం

ఎప్పటిలానే ఒక పద్ధతి పాడూ లేకుండా, ఎప్పుడు వీలైతే అప్పుడు, ఏ పుస్తకం నచ్చితే ఆ పుస్తకం, ఎలా కుదిరితే అలా చదివేయటం తప్ప, కనీసం ఈ ఏడాదైనా కొంచెం భక్తిశ్రద్ధలతో ’పనికొచ్చేవో’, లేక పనికొచ్చే విధంగా చదవటం అవ్వలేదు. ఏడాది మొదట్లోనే సరమాగో పుస్తకాలన్నీ ఒకే చోట కిండిల్ ఎడిషన్ దొరికినా కూడా, అందులో నుండి పట్టుమని మూడు నవలలు కూడా పూర్తిచేయలేదు. ఇలాంటి పోస్టులో ’మొత్తం పద్దెనిమిది నవలల పరిచయాల చిట్టా’ ని ఇవ్వాలని గాల్లో మేడలు కట్టానుగానీ, కింద పునాది వేయలేకపోయాను. ఇటాలో కాల్వినో పుస్తకాలన్నీ దాదాపుగా దొరకబుచ్చుకున్నాను. అవీ పూర్తిచేసాయాలి అనుకున్నాను. ఊహు. అలానే పిరన్‍దలో కొత్త రచనలు కనిపించాయి. అవీ చదవలేదు..

అయినా, చివరి మూడునెలలను వదిలిపెడితే, మిగితా నెలల్లో పుస్తకపఠనం బెమ్మాండంగా కొనసాగింది. goodreads.comలో ఏడాది పాటు యాభై చదువుతానని ఛాలెంజ్ తీసుకొని, ఇంకా చాలా సమయం ఉండగానే పూర్తి చేసాను. చివరి నెలల్లో మాత్రం అసలు పుస్తకమే ముట్టుకోలేదు. మళ్ళీ కొత్త ఏడాదిలో గాడిలో పడుతున్నాను.

అసలు, 2011 స్వాగతోత్సవాలలో భాగంగా జనాలంతా బాణాసంచా కాలుస్తుంటే, నేను ఎంచక్కా ముళ్ళపూడి రమణగారి రచనలను విశ్లేషిస్తూ వచ్చిన పుస్తకం చదువుతూ స్వాగతించాను. జనవరి నెలలో విజయవాడ బుక్ ఫేర్‍కు వెళ్ళటం, అంతకు ముందే హైదరాబాదులో బోలెడు పుస్తకాలు కొనటం, విదేశాలకు పోతున్న స్నేహితురాలు కొన్ని అరుదైన పుస్తకాలు ఇచ్చి వెళ్ళటం లాంటివి కలిసొచ్చి మంచి మంచి పుస్తకాలు చదివాను. వాటిలో చెప్పుకోదగ్గవి:

• ’మల్లెపందిరి’, ’శంకరాభరణం’, ’ముత్యాల ముగ్గు’ లాంటి సినిమా నవలలు (ఇంతకు మునుపెప్పుడూ నేను ఇలాంటివి చదవలేదు),
• అనార్కో  – మంచి పుస్తకం వారి ప్రచురణ. బుక్ ఫేర్‍లో ’చదవండంటూ!’ చేతిలో పెట్టేసారు. గదికొచ్చాక, సౌమ్య చదివి వినిపించింది, నేను హాయిగా పవళిస్తూ ఉండగా.
• కరుణశ్రీ సాహిత్యం ౧ – అలతి పదాలతో, తేలిగ్గా అర్థమయ్యే పద్యాలు. జాతీయోద్యమం, పురాణాలు, దేశభక్తి తదితర అంశాలపై చక్కని కవిత్వం.
• జాషువా ఖండకావ్యాలు – చాలా కష్టపడ్డాను చదవడానికి గానీ, పద్యం పూర్తిగా అర్థమయ్యేక కలిగే భావావేశం అబ్బుర పరిచింది.
• మల్లాది రామకృష్ణ కథల గురించిన పరిశోధనా గ్రంధం – మల్లాదిని గురించి చదవడానికి తహతహలాడిపోతున్న వేళలో తారసపడింది. పూర్తి నిడివి వ్యాసం రాయనిదే న్యాయం చేకూరదు ఈ ప్రయత్నానికి.
• కినిగె వారి పుణ్యమా అని మరుపురాని మాణిక్యాలు, తలిశెట్టి రామారావుగారి కార్టూన్లూ, శారద శ్ర్రీనివాసన్ గారి పుస్తకం, సునాయసంగా దొరకడంతో చక్కగా చదువుకునే వీలు కలిగింది.

ఈ ఫోకస్ ఎటూ ప్రకటిస్తాము కదా అని మొన్నెప్పుడో ’2011లో తెలుగు పుస్తకాల జాబితా’ అని తయారుచేసుకోవటం మొదలెడితే పట్టుమని పది పుస్తకాలు కూడా తట్టలేదు. దిగులు పుట్టేసింది, అసలెలా సంవత్సరం గడిచిపోయింది, నేనేం చదవకుండానే అని. పట్టి పట్టి గుర్తు తెచ్చుకుంటే ఆ జాబితా ఎలాగోలా పాతిక వరకూ సాగింది గానీ, నాకేం తృప్తి కలుగలేదు. హయ్యో! అనుకొని నా గోడు వెళ్ళబోసుకున్నాను, భరించేవాళ్ళ  (= ’హిహిహి.. నువ్వంతేనా? అదే నేను చూడు..’)   దగ్గర .

అప్పుడు గొర్తొచ్చింది పుస్తకం.నెట్ కోసం రాసి పక్కకు పెట్టేసిన డ్రాఫ్టుల్లో ’ నేనీ మధ్య బోలెడు తెలుగు చదువుకుంటున్నాను తెల్సా?!.. ఉహుహహుహుహ ’ అని రాసుకున్న పోస్టు కనిపించింది. కాలదోషం పట్టకుంటే, ఎప్పడో బూజు దులిపి వేయాలి దాన్ని. ఇంతకీ దాని సారాంశం ఏంటంటే, ఓ పదిహేను రోజులు ఉద్యోగపు బెడద, చదువుల బరువు లేని కాలంలో వరసబెట్టి ముళ్ళపూడి కథలూ, మల్లాది కథలూ, బైరాగి కవితలూ, జాషువా కావ్యాలు ఎడాపెడా చదివేసానన్న మాట. మీగడపెరుగు తిన్నంత చల్లగా అనిపించింది, ఆ పదిహేను రోజులున్నూ! సంఖ్యాపరంగా తక్కువే చదివాననుకున్నా, మృష్టానభోజనం లాంటి తెలుగు మాత్రం ఈ ఏడాదే ఎక్కువ అని చెప్పుకోవాలి. మధ్యమధ్యలో ఆంధ్రమహాభారతంలో పద్యాలూ బట్టీ కొట్టాను.

ఎంత వంటబట్టిందో తెలీదు గానీ, తెలుగనే అమృతం సేవించి ధన్యురాలినయ్యాను.

ఇహ, ఇంగ్లీషు విషయానికి వస్తే, ఏమని చెప్పను, ఎంతను చెప్పను.

“అమ్మాయ్.. ఇప్పుడు గానీ నాకో పుస్తకం చదవడానికి లేదనుకో, పిచ్చెక్కిపోవటం ఖాయం!” అని స్నేహితురాలి కప్‍బోర్డ్ తెరుస్తూ అల్టిమేటం ఇచ్చాను.

“ఏమో తల్లీ! నా పుస్తకాలు నీకు నచ్చవు.. అయినా చూసుకో” అంది.

అదృష్టవశాస్తూ కళ్ళు “A fraction of the whole” మీద పడింది. అంతే, ఆ క్షణం నుంచి ఆ పుస్తకజపం మొదలెట్టాను. సర్వకాల సర్వావస్థల్లో ఆ పుస్తక ప్రస్తావన తప్ప మరో ధ్యాస లేదు. నా గోల భరించలేక కొందరు కొని చదివారు. నచ్చినవారూ ఉన్నారు. నచ్చనివారూ ఉన్నారు. కానీ అది కాదుగా నా సమస్య! ఏడొందల పేజీలు ఏకధాటిగా నవ్వించే గుణం ఉన్న పుస్తకంలో ఎన్నేసి విషయాలు – తొలిప్రేమ, జీవితం, కోమా, డెమాక్రసీ, హ్యూమన్ ఎవల్యూషన్, తండ్రిబిడ్డల బాంధవ్యాలు, మీడియా, అస్థిత్వవాదం – గురించి కొత్త కోణాలు చూపెట్టిందో ఈ పుస్తకం. కొన్ని వాక్యాలలా నిలిచిపోయాయి నాతో! మిగితా పుస్తక పఠనమంతా ఒక ఎత్తు, ఈ ఒక్క పుస్తకమూ ఒక ఎత్తు.

అలానే, ఎట్టకేలకు ధైర్వం చేసి ఈ ఏడాదే నబకొవ్ రాసిన ’Lolita’ చదివాను. ఎంతగా నచ్చేసిందో మాటల్లో చెప్పలేను. నబకొవ్ ఒక రచయితగా కాక, ఎవరో మహామునిగా గోచరించారంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఆయన రాసిన తక్కిన రచనల్లానే ఇందులో వచనం ఉత్కృష్టం. కానీ ఇందులో కథాంశం, ఆ కథాంశాన్ని నడిపిన తీరు, ఒక అతి నీచుడి మనోభావాల మధ్య దాగున్న హాస్యం, అసహాయత, ఆవేదనల మేళవింపు ఆలోచించే కొద్దీ కొత్తగా అనిపించే రచన! అదే ఈయన  ’Pnin’ కూడా చదివాను. He makes me fall in love with English-అంతే చెప్పగలను.

నబకొవ్ రాసిన ఒక కథ ఉంది. పేరు ’Sounds’. ఇది చదివి చదివి.. మళ్ళి చదివి, తనివి తీరక, ఒక నాలుగైదు సార్లు కాగితం మీద రాసుకున్నాను. అంతిష్టం!

మధ్యలో కార్టూన్ల మీద పడ్డాను. అదేదో సినిమాలో చిన్నప్పటి నుండి మాట్లాడాలనుకున్న మాటలన్నీ శ్రీలక్ష్మి పెళ్ళాయ్యాక వాగినట్టు, నేను కార్టూన్ల పై ఎక్కడాలేని మోజును ఏర్పర్చుకున్నాను. ‘Calvin and Hobbes’, ‘Peanuts’  వీలైనంత క్షుణ్ణంగా చదువుకున్నాను. Peanuts సృష్టికర్త రాసిన ’My life with Charlie Brown’ ప్రత్యేకమైన పుస్తకం. గొప్ప విజయాలు సాధించారని కాదు, గొప్ప వ్యక్తిత్వాన్ని కలిగిన వారి మాటలు చదువుతుంటే కలిగే ఆనందం బహు అరుదు. మన బాపుగారి బొమ్మల పుస్తకం  కూడా ప్రముఖంగా చదువుకున్నాను.

‘Find of the year!’ జాబితాలో ప్రముఖంగా చెప్పుకోవాల్సిన రచయితలు Kleist, Etgar Keret and Tahir Shah. వీరి గురించీ పూర్తి నిడివి వ్యాసాలు రాయాలి త్వరలో.. ఒక్క ముక్కలో చెప్పడానికి కుదరదు. (అదేలే, చేతకాదు!)

క్రికెట్ సాహిత్యమంతా ఒక ఎత్తు, Cardus ఒక ఎత్తు అని తెలిసొచ్చింది ఈ ఏడాదే! మనవాళ్ళు ప్రపంచ కప్ గెలిచాక వచ్చిన పుంఖానుపుంఖల పుస్తకాల జోలికి అందుకే పోబుద్ధి కాలేదు.

Knut Humsun ఆకలి గురించి రాసిన నవల ‘Hunger’ మెల్లిగా సాగిందనిపించినా చదవటం సాగలేదు. కానీ అది స్టీవ్ టోల్జ్ నచ్చిన రచనల్లో ఒకటని తెలియగానే చదివేసాను, ఆలస్యం చేయకుండా! ఇంకొందరి ఆస్ట్రేలియన్ రచయితలనూ చదివాను. మధ్యన చైనీస్ కథలేవో చదివాను, నచ్చాయి. జపనీస్ పుస్తకం కూడా!

కాబోవు రచయితలకు సూచనలంటూ కొనసాగే పుస్తకాలు కొన్ని చదివాను, ఉత్తినే! కొన్ని నచ్చాయి. కొన్ని నచ్చటం కన్నా ముఖ్యంగా ఉపయోగించుకోవటంలో ఉంటుంది అసలు మజా! అది చేయలేదు. వాటి పేర్లు మాత్రం ఇస్తున్నాను ఇక్కడ:

1. Self Editing for Fiction Writers
2. How to write like Chekhov?
3. Zen in the Art of the writing
4. Reading like a writer

హిందిలో ఒకే ఒక్క పుస్తకం ’మధుశాల’ చదివాను. ఆహా.. మునిగాను, ఇంకా తేలలేదు! తేలినప్పుడు కల్సుకుందాం..

ఇవీ పోయినేడాదిలో నా చదువుకు సంబంధించినంతవరకూ ముఖ్యాంశాలు. వీలువెంబడి పరిచయం చేయని పుస్తకాలను గూర్చి దఫాలవారిగా చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తాను. సాహిత్యాభిమానులకు నచ్చవచ్చననే ఆశ! అంతే..

ఈ ఏడాది కూడా గ్రాండ్ ఓపెనింగ్ అన్నట్టు, తాహీర్ షాహ్ ’Sorcerer’s Apprentice’ మొదలుపెట్టాను. Enriching book, to say the least!

మీ అందరి పుస్తక పఠనం కూడా నిరాటంకంగా కొనసాగుతూ, మంచి పుస్తకాలు ప్రాప్తించాలి, వాటిని ఆస్వాదించే సమయం, తీరిక మీకు దొరకాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.

ఎప్పటికప్పుడు నా ramblingsను భరిస్తున్న మీ అందరికి ప్రత్యేక ధన్యవాదాలు!