http://www.guardian.co.uk/books/video/2010/apr/20/orhan-pamuk-museum-innocence

@తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్.: మీ వ్యాసంలో రాసిన మేరకు శ్రీశ్రీపై ప్రభావాల విషయం చాల మంది గుర్తించినదే. మీ వ్యాసం ఆ అంశాన్ని చాల చక్కగా, ఉపయోగకరంగా చర్చించింది.
అసలు ఆ కాలంలో (ఆ మాటకొస్తే నేడు సైతం) మన దేశంలో ‘ప్రభావితం’ కానిది ఏమైనా ఉన్నదా? ఆధునిక ఆర్థికం, రాజకీయం, ఉద్యమాలు, మతం (హిందూయిజం), సంస్కృతి… ప్రతిదీ ప్రభావితమైనదే. ప్రతిదీ ఇక్కడ పుట్టినది కాదు అనేంతగా ప్రభావితమైనదే. కవిత్వంలో అలా ప్రభావితం కాని… ఐడియాస్ ను తీసుకునేంతగా ప్రభావితం కాని… ‘మేజర్’ కవులున్నారా? కృష్ణ శాస్త్రి, విశ్వనాథ… ఎవరైనా…? ఇదంతా ఆయా పరిణామాల్ని సమర్థించడానికి కాకుండా వాటిని అర్థం చేసుకోడానికి పనికొస్తుందని రాశాను.
‘శ్రీశ్రీ సొంత గొంతుతో రాసింది చాల తక్కువ’ అనడం దుస్సాహసికమనిపిస్తుంది. భీక్షువర్షీయసి గురించి విఎకె రంగారావు రాసిన మేరకు చూసినా, ఆ గీతంలో విపించేది పూర్తిగా శ్రీశ్రీ సొంత గొంతుకే. సరోజినీ నాయుడు గొంతుక కాదు. రంగారావు గారు పేర్కొన్న ఆ నాలుగు పాదాలు తీసేసి శ్రీశ్రీ మరో విధంగా రాసి వుండినా, ఆ కవిత అదే స్థాయిలో నిలబడేది.
గతాన్ని నిర్మొహమాటంగా విమర్శించవలసిందే. మనల్ని మనం కచ్చితంగా, నిర్మోహంగా సమీక్షించుకుంటూ, సరిదిద్దుకుంటూ సాహిత్యానికి దోహదం చేయడం మరింత ముఖ్యం. మీరన్నట్లు, ‘పాత బూజు వదిలించుకుని చక్కగా విచార విమర్శ చేసుకుని కొత్త కవిత్వానికి దారులు వేసుకోవాల్సి’న అవసరం మాత్రం ఉంది. ఈ సంకల్పానికి శ్రీశ్రీ జయంతి మంచి సందర్భమనడం చాల బాగుంది.

VAK Ranga Rao on Sri Sri’s భిక్షువర్షీయసికి ప్రేరణ

ఒక అర్ధశతాబ్దికి పూర్వం.. ఖచ్చితంగా చెప్పాలంటే 52 సంవత్సరాలకు ముందు
కార్లో రెండు పుస్తకాలు విధిగా వుండేవి.
ఒకటి సరోజినీ నాయుడు ‘ది సెప్‌టర్‌డ్ ఫ్లూట్’ (కితాబిస్తాన్, అలహాబాద్, 1946).
రెండవది ‘మహా ప్రస్థానం’ (విశాలాంధ్ర, మూడవ ముద్రణ 1954;వెల రూపాయి)

అప్పట్లోనే నాకు తట్టింది ‘ది ఓల్డ్ ఉమన్’కీ ‘భిక్షు వర్షీయసి’కీ పోలిక వుందని. శ్రీశ్రీ గురించి వచ్చిన సాహిత్యమంతా ఔపోసన పట్టడానికి నేను అగస్త్యుణ్ణి కాదు గానీ, నేనెక్కడా ఎవరూ యీ పోలిక గురించి ప్రస్తావించినట్లు చూడలేదు.

ప్రభావాలనేక రకాలు. భావాల్లో, భాషలో, వస్తువులో, ఛందస్సులో…! శ్రీశ్రీ చాలా చోట్ల తానే చెప్పుకొన్నాడు, ఫలానా ఫలానా అని. చెప్పుకొనని చోట దాచి పెట్టాడు అనుకోవడం కం టే.. ఒకటి ఒప్పుకొన్నప్పుడు మరొకటీ చెప్పకుంటే ఏం.. అవసరం లేదనుకొన్నాడో, ఆ క్షణానికి ఏనాడో పడిన బీజం మరిచాడో, ఒకవేళ ఆ బీజం పడిందన్న సంగతి తనకీ తెలియదో!

నాకు మాత్రం ఆ రెండూ చదివి మననం చేసుకుంటే ఒకే వస్తువుని యిద్దరు ఫోటోగ్రాఫర్లు తీసిన ఛాయా చిత్రాలలాగుంటాయి. ఈ పోలికలు ఆంగ్లంలో మొదటి పది పంక్తులలో, తెలుగులో మొదటి పదహారు పంక్తులలో నాకు విస్పష్టంగా తెలుస్తున్నవి.

ఎ లోన్‌లీ ఓల్డ్ వుమన్ సిట్స్ ఔట్ యిన్ ద స్ట్రీట్
‘నీత్ ది బేస్ ఆఫ్ ఏ బాన్యన్ ట్రీ
దారి పక్క చెట్టు కింద… కూర్చున్నది ముసిల్దొకతి
‘..షి యీజ్ బ్లైండ్’ అన్నది ‘కాంతి లేని గాజుకళ్లు’ అయింది.

‘షి సిట్స్… యిన్ ది ఫేస్ ఆఫ్ ది సన్, అండ్ ది విండ్, అండ్ ది రెయిన్’ అన్నది
(ప్రకృతి ప్రకోపాలకు చలించని) ‘బండరాయి పగిదిగనే పడి ఉన్నది’గా మారిం ది.
‘ఇన్ హర్ వియరీ ఓల్డ్ ఏజ్’ అన్నది శ్రీశ్రీ కవితలో అక్కడా యిక్కడా చెదురుమదురుగా వుంది.
‘హర్ టైర్‌డ్ ఐలిడ్స్ టు రెస్ట్?’ అన్న ప్రశ్న ఆశ్చర్యార్థకమైనది ‘ఆ అవ్వే మరణిస్తే!’ అని.

ఇవి చాలా ఆ ఆంగ్ల కవిత యీ తెలు గు కవితను ప్రభావితం చేసిదనటానికి! ఇతరులకు లేదనిపించవచ్చు, చర్చనీయాంశమనిపించవచ్చు. నాకు మాత్రం నిర్ద్వంద్వంగా యీ ఆంగ్ల కవిత శ్రీశ్రీ అంతరాంతరాలలో ఎక్కడో దాగి వుంద ని; ‘భిక్షు వర్షీయసి’ని మొలకెత్తించిందని

see the full article in AJ 30-04-10

http://www.andhrajyothy.com/EditorialShow.asp?qry=2010/apr/30/edit/30edit3&more=2010/apr/30/edit/editpagemain

(on the occassion of Sri Sri’s Jayanthi)

శబ్దరత్నాకరము నుంచి, బ్రౌణ్య నిఘంటువులనుంచి, బూదరాజు ఆధునికవ్యవహారకోశం నుంచి, కొన్ని పారిభాషికపదావళులనుంచి ఒకే interface ద్వారా పదములను, అర్థములను వెతకుటకు http://www.andhrabharati.com/dictionary వాడవచ్చు.

@మాగంటి వంశీ: Right link is this –

http://manuscriptslibrary.ap.nic.in/LSSHome.html

and NOT

http://manuscriptslibrary.ap.nic.in/LSSHome

“చందమామ” పత్రికా ప్రియులందరూ కొని దాచుకోతగిన ప్రత్యేక సంచిక ను రచన పత్రిక వాళ్ళు తీసుకొస్తున్నారు. దాసరి సుబ్రహ్మణ్యం గారిమీద ప్రత్యెక సంచిక గా వెలువరిస్తున్న
ఈ పుస్తకం వివరాలు ఇక్కడ చూడండి.

http://manateluguchandamama.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

నమస్కారములు,

ఎవరైనా “లజ్జ” నవల చదివి ఉంటే సమీక్ష రాయగలరు. నేను చదివాను. చాలా బాగుంది. ఎంతో ఆలోచనా దృక్పథముతో కూడి ఉంది.
కాని, నేను భావ వ్యక్తీకరణ లో అంత గొప్ప కాదు. నేను గాని రాస్తే, ఆ నవల చదివిన వాళ్ళు కూడా తిడుతారు. 🙂

ఎవరైనా సమీక్ష రాయగలరని ఆశిస్తూ,
భాను ప్రకాశ్

నళిని జమీల ఆత్మకధ “సెక్స్ వర్కర్ ఆత్మకధ ” పై రంగనాయకమ్మ వ్యాసం ఆంధ్రజ్యోతి లో వచ్చింది. ఇక్కడ చదవండి http://www.andhrajyothy.com/i/2010/apr/5-04-10vividha.pdf

@విజయవర్ధన్ : కృతజ్ఞతలండీ.

“పుస్తకం” పాఠకులకు ఈ site (http://www.onfiction.ca/) ఆసక్తి కలిగించవచ్చు. ఆ site పరిచయ వాక్యాలు:
“OnFiction” is a magazine with the aim of developing the psychology of fiction. Using theoretical and empirical perspectives, we endeavour to understand how fiction is created, and how readers and audience members engage in it.